- reaguje
- behavesreacts
Czech-English dictionary. 2013.
reaguje
Look at other dictionaries:
reagować — ndk IV, reagowaćguję, reagowaćgujesz, reagowaćguj, reagowaćował 1. «zachowywać się w określony sposób w odpowiedzi na czyjeś postępowanie, w związku z jakąś sytuacją, zdarzeniami; dawać do poznania, że się coś dostrzega» Reagować żywo,… … Słownik języka polskiego
reagować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, reagowaćguję, reagowaćguje {{/stl 8}}– zareagować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} swoim działaniem, zachowaniem odpowiadać na bodźce zewnętrzne : {{/stl 7}}{{stl 10}}Reagować na krytykę, na krzywdę… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gadać — 1. pot. Gadaj do lampy, do słupa «zwrot, którym mówiący daje do zrozumienia, że nie warto mówić do kogoś, kto nie reaguje, nie słucha» 2. pot. Gadaj zdrów «zwrot, którym mówiący daje do zrozumienia, że nie wierzy rozmówcy»: Gadaj zdrów! – zaśmiał … Słownik frazeologiczny
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
mówić — 1. Coś mówi samo za siebie «coś jest oczywiste, nie wymaga komentarza ani dodatkowych wyjaśnień»: Energia elektryczna wytwarzana na bazie bełchatowskiego węgla jest o 40 proc. tańsza od energii uzyskanej z innych źródeł. To mówi samo za siebie.… … Słownik frazeologiczny
rozumieć — pot. Nie rozumiesz po polsku? «zwrot wypowiadany w sytuacji, gdy ktoś nie reaguje na czyjeś prośby lub polecenia»: Sprzątnij wreszcie ten bałagan! Nie rozumiesz po polsku? Roz bezp 2005 … Słownik frazeologiczny
laryngofon — m IV, D. u, Ms. laryngofonnie; lm M. y techn. «mikrofon umieszczany na szyi mówiącego i działający pod wpływem drgań jego krtani; nie reaguje na dźwięki przenoszone przez powietrze; pozwala na porozumiewanie się w pomieszczeniach o dużym… … Słownik języka polskiego
miano — n III, Ms. mianonie; lm D. mian 1. książk. «nazwa; tytuł» Nadać komuś jakieś miano. Występować pod jakimś mianem a. pod mianem kogoś, czegoś. Budynek nosił szumne miano pałacu. Przybrał miano twojego opiekuna. 2. metrol. «nazwa jednostki miary… … Słownik języka polskiego
ściana — ż IV, CMs. ściananie; lm D. ścianaan 1. «pionowa płaszczyzna ograniczająca lub przedzielająca wnętrze budynku, zrobiona z cegły, betonu, drewna itp.» Ściana zewnętrzna, frontowa, boczna. Ściana pomalowana, pokryta tapetą. Odrapana, spękana ściana … Słownik języka polskiego
życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… … Słownik języka polskiego
kwas — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. kwassie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} substancja o kwaśnym smaku i charakterystycznym zapachu; także: kwaśny smak, zapach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kwasy naturalne. Kwas w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
